آنچه در این مقاله خواهید خواند

تنگی دریچه آئورت

بررسی اجمالی

تنگی دریچه آئورت یا تنگی آئورت، هنگامی اتفاق می افتد که دریچه آئورت قلب باریک شود. این باریک شدن مانع از باز شدن کامل دریچه شده و باعث انسداد یا کاهش جریان خون از قلب شما به شریان اصلی بدن (آئورت) و سپس به بقیه بدن می شود.
هنگامی که جریان خون خروجی از دریچه آئورت کاهش یافته یا مسدود گردد، قلب برای پمپاژ خون به بدن شما باید سخت تر کار کند. سرانجام، این کار اضافی میزان خون پمپ شده از قلب به بدن را محدود می کند و همین امر باعث ایجاد علائم و همچنین تضعیف ماهیچه های قلب شما خواهد شد.
درمان این بیماری، به شدت علائم ایجاد شده بستگی دارد. ممکن است برای ترمیم یا تعویض دریچه به عمل جراحی نیاز داشته باشید. تنگی دریچه آئورت بدون درمان می تواند منجر به مشکلات قلبی جدی شود.

علائم بیماری

تنگی دریچه آئورت، از خفیف تا شدید متغیر است. علائم و نشانه های تنگی دریچه آئورت، عموماً هنگام باریک شدن دریچه ایجاد می شود. برخی از افراد با تنگی دریچه آئورت ممکن است سالها هیچ علائمی تجربه نکنند.

علائم و نشانه های تنگی دریچه آئورت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

صدای غیر طبیعی قلب (سوفل قلب) که از طریق گوشی پزشکی توسط پزشک شنیده می شود.
درد قفسه سینه (آنژین) یا احساس تنگی و فشار به هنگام فعالیت
احساس ضعف یا سرگیجه یا غش در اثر فعالیت
تنگی نفس به خصوص هنگام فعالیت
خستگی، به ویژه در زمان افزایش فعالیت
تپش قلب یا احساس ضربان قلب سریع و پرتحرک
به اندازه کافی غذا نخوردن (عمدتا در کودکانی که تنگی دریچه آئورت دارند)
کمبود وزن (به طور عمده در کودکانی که تنگی دریچه آئورت دارند)

اثرات تضعیف کننده قلب از تنگی دریچه آئورت، ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود. علائم و نشانه های نارسایی قلبی شامل خستگی، تنگی نفس و تورم مچ پا و پاها است.

چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر دچار سوفل قلبی (صدای غیر طبیعی قلب) هستید، بهتر است که به یک متخصص قلب مراجعه کنید. در صورت مشاهده هر گونه علائم نشان دهنده تنگی دریچه آئورت، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

علت ها

قلب شما چهار دریچه دارد که خون را در جهت صحیح جریان می دهد. این دریچه ها شامل دریچه میترال، دریچه سه لَتی (tricuspid)، دریچه ریوی و دریچه آئورت هستند.

هر دریچه دارای تکه هایی (لت) است که در طول هر ضربان قلب یک بار باز و بسته می شود. گاهی اوقات ، دریچه ها به درستی باز و بسته نمی شوند و جریان خون از قلب شما مختل شده و به طور بالقوه توانایی پمپاژ خون به بدن شما مختل می شود.

در تنگی دریچه آئورت، دریچه آئورت بین محفظه قلب سمت چپ در پایین (بطن چپ) و شریان اصلی که خون را از قلب به بدن منتقل می کند (آئورت) باریک می شود (تنگی).

هنگامی که دریچه آئورت باریک شود، بطن چپ برای پمپ کردن مقدار کافی خون در آئورت و به بعد ازآن باید سخت تر کار کند. این می تواند باعث ضخیم شدن و بزرگ شدن بطن چپ شود. سرانجام کار اضافی قلب می تواند بطن چپ و قلب شما را به طور کلی تضعیف کند و در نهایت می تواند منجر به نارسایی قلبی و سایر مشکلات شود.

تنگی دریچه آئورت به دلایل زیادی از جمله موارد زیر ممکن است رخ دهد:

نقص مادرزادی قلب: دریچه آئورت از سه جزء کاملاً متناسب،محکم و مثلثی از بافتی ساخته شده که لت((cusp نامیده می شود. برخی از کودکان با دریچه آئورتی متولد می شوند که به جای سه لت ، فقط دو لت وجود دارد. همچنین ممکن است افرادی با یک لت (unicuspid) یا چهار لت (quadricuspid) متولد شوند ، اما این موارد نادر است.

این نقص ممکن است تا بزرگسالی مشکلی ایجاد نکند،اما نهایتا دریچه شروع به باریک شدن یا نقص فعالیتی می کند و ممکن است نیاز به ترمیم یا تعویض داشته باشد.

دریچه آئورت مادرزادی غیرطبیعی به ارزیابی منظم توسط پزشک نیاز دارد تا مراقب علائم مشکلات دریچه باشد. در بیشتر موارد، پزشکان نمی دانند که چرا دریچه قلب به درستی رشد نمی کند ، بنابراین این چیزی نیست که شما بتوانید از آن پیشگیری کنید.

رسوب کلسیم روی دریچه: با افزایش سن، دریچه های قلبی ممکن است دچار رسوب کلسیم (کلسیفیکاسیون دریچه آئورت) شوند. کلسیم ماده ای معدنی است که در خون شما یافت می شود. از آنجا که خون به طور مکرر بر روی دریچه آئورت جریان می یابد، رسوبات کلسیم می تواند بر روی لت های دریچه ایجاد شوند. این رسوبات کلسیم با مصرف قرص کلسیم یا نوشیدن نوشیدنی های غنی شده از کلسیم ارتباط ندارند.

این رسوبات ممکن است هیچ مشکلی ایجاد نکند. با این حال، در برخی از افراد - به ویژه آنهایی که دارای دریچه آئورت مادرزادی غیر طبیعی هستند، مانند دریچه آئورت دولتی - رسوبات کلسیم منجر به سفت شدن لت های دریچه می شود. این سفت شدن دریچه آئورت را تنگ می کند و می تواند در سنین جوانی رخ دهد.

با این حال، تنگی دریچه آئورت که مربوط به افزایش سن و افزایش رسوبات کلسیم در دریچه آئورت است، بیشتر در افراد مسن دیده می شود. معمولاً تا سن 70 یا 80 سالگی علائمی ایجاد نمی کند.

تب روماتیسمی: عارضه عفونت گلو با باکتری استرپتوکوک ، تب روماتیسمی ممکن است منجر به تشکیل بافت اسکار(جوشگاهی) در دریچه آئورت شود. بافت اسکار به تنهایی می تواند دریچه آئورت را تنگ کند و منجر به تنگی دریچه آئورت شود. بافت اسکار همچنین می تواند سطح خشنی(آزرده) ایجاد کند که رسوبات کلسیم بتوانند روی آن جمع شوند و این امر بعدها به تنگی دریچه آئورت منجر می شود.

تب روماتیسمی ممکن است به بیش از یک دریچه قلب آسیب برساند، و از بیش از یک راه. دریچه قلب آسیب دیده ممکن است کاملاً باز یا بسته نشود. اگرچه تب روماتیسمی در ایالات متحده نادر است، اما برخی از افراد مسن در کودکی دچار تب روماتیسمی شده اند.

عوامل خطر

عوامل خطر تنگی دریچه آئورت شامل موارد زیر است:

بالا بودن سن
برخی از بیماری های قلبی مادرزادی (بیماری مادرزادی قلبی) مانند دریچه آئورت دو لَتی
سابقه عفونت هایی که می توانند روی قلب تأثیر بگذارند
داشتن فاکتورهای خطر قلبی عروقی مانند دیابت ، کلسترول بالا و فشار خون بالا
وجود بیماری مزمن کلیوی
سابقه پرتو درمانی قفسه سینه

عوارض و پیامدها

تنگی دریچه آئورت می تواند عوارض زیر را ایجاد کند:

نارسایی قلبی
سکته مغزی
لخته شدن خون
خون ریزی
ناهنجاری های ریتم قلب (آریتمی)
عفونت هایی که بر قلب تأثیر می گذارند ، مانند اندوکاردیت
مرگ

پیشگیری از بیماری

برخی از راه های ممکن برای پیشگیری از تنگی دریچه آئورت عبارتند از:

انجام اقدامات لازم برای جلوگیری از تب روماتیسمی: می توانید این کار را با مراجعه به پزشک خود در هنگام گلودرد انجام دهید. گلودرد مزمن درمان نشده می تواند باعث ایجاد تب روماتیسمی شود. خوشبختانه گلودرد استرپتوکوکی معمولاً به راحتی با آنتی بیوتیک قابل درمان است. تب روماتیسمی در کودکان و جوانان بیشتر دیده می شود.
بررسی عوامل خطر بیماری عروق کرونر: شامل فشار خون بالا ، چاقی و سطح کلسترول بالا است. این عوامل ممکن است با تنگی دریچه آئورت مرتبط باشد ، بنابراین ایده خوبی است که در صورت داشتن تنگی دریچه آئورت ، وزن، فشار خون و کلسترول خود را تحت کنترل داشته باشید.
مراقبت از دندانها و لثه ها: ممکن است بین عفونت لثه و عفونت بافت قلبی (اندوکاردیت) ارتباط وجود داشته باشد. التهاب بافت قلب ناشی از عفونت می تواند شریان ها را تنگ کرده و تنگی دریچه آئورت را تشدید کند.

هنگامی که شما می دانید تنگی دریچه آئورت دارید، پزشک ممکن است توصیه کند فعالیت های شدید را محدود کنید تا از فعالیت بیش از حد قلب جلوگیری شود.

تشخیص بیماری

برای تشخیص تنگی دریچه آئورت، پزشک معمولا علائم و شرایط شما را بررسی کند، در مورد سابقه بیماری هایتان با شما صحبت می کند و معاینه جسمی انجام می دهد.

پزشک شما ممکن است با یک استتوسکوپ (گوشی پزشکی) به صدای قلب شما گوش کند تا تشخیص دهد که آیا دچار سوفل قلبی هستید یا نه ( که ممکن است نشان دهنده وضعیت دریچه آئورت باشد).

پزشک متخصص قلب و عروق (کاردیولوژیست)، چندین آزمایش برای تشخیص وضعیت شما و تعیین علت و شدت وضعیت تان انجام می دهد. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اکوکاردیوگرام (نوار قلب): در این آزمایش از امواج صوتی استفاده می شود تا تصاویر ویدئویی از قلب در حال حرکت شما ثبت شود. در طول این آزمایش، متخصص پروب اکوکاردیوگرافی (مبدل) را روی سینه شما نگه می دارد.

پزشکان ممکن است از این آزمایش برای ارزیابی فضاهای قلب، دریچه آئورت و جریان خون در قلب شما استفاده کنند. به طور کلی پزشک در صورتی که گمان کند شما یک مشکل دریچه ای دارید، از این آزمایش استفاده خواهد کرد.

این آزمایش به پزشکان کمک می کند تا از نزدیک دریچه آئورت، علت و شدت وضعیت شما را بررسی کنند؛ همچنین می تواند به پزشکان کمک کند تا تشخیص دهند که آیا مبتلا به سایر بیماری های دریچه ای هستید یا خیر.

پزشکان ممکن است نوع دیگری از اکوکاردیوگرافی به نام «اکوکاردیوگرافی از راه مری» را انجام دهند تا از دریچه آئورت ارزیابی دقیق تری داشته باشند. در این آزمایش، یک مبدل کوچک متصل به انتهای یک لوله از راه دهان به معده شما (از طریق مری) وارد می شود.

الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب (ECG): در این آزمایش از طریق سیم هایی (الکترودهای متصل به پدهای روی پوست) فعالیت الکتریکی قلب شما اندازه گرفته می شود. ECG می تواند حفره های بزرگ شده قلب، بیماری قلبی و ریتم غیر طبیعی قلب شما را تشخیص دهد.
تصاویر اشعه ایکس از قفسه سینه: اشعه ایکس قفسه سینه می تواند به پزشک شما در تشخیص بزرگ بودن قلب کمک کند، که این وضعیت نیز می تواند در شرایط تنگی دریچه آئورت رخ دهد. همچنین نشان می دهد که آیا شما آئورت بزرگ شده دارید یا نه؛ همچنین رسوبات کلسیمی روی دریچه آئورت را نیز نشان می دهد. اشعه ایکس قفسه سینه همچنین می تواند به پزشکان در تعیین وضعیت ریه های شما کمک کند.
تست ورزش یا تست استرس: تست های ورزشی به پزشکان کمک می کند که در طول فعالیت های بدنی آیا علائم و نشانه هایی از بیماری دریچه آئورت دارید یا خیر و این آزمایشات می تواند به تعیین شدت بیماری شما کمک کند. اگر قادر به ورزش نباشید، ممکن است از داروهای دارای اثرات مشابه ورزش (استرس تست) روی قلب شما استفاده شود.
اسکن توموگرافی کامپیوتری قلبی (CT): سی تی اسکن قلبی برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب و دریچه های قلبی از مجموعه ای از اشعه ایکس استفاده می کند. پزشکان ممکن است از این آزمایش برای ارزیابی اندازه آئورت شما استفاده کرده و دریچه آئورت شما را با دقت بیشتری بررسی کنند.
ام آر آی قلب: تصویربرداری ام آر آی قلبی از میدان های مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب شما استفاده می کند. این آزمایش ممکن است برای تعیین شدت بیماری و ارزیابی اندازه آئورت شما مورد استفاده قرار گیرد.
کاتتریزاسیون قلبی: این آزمایش اغلب برای تشخیص بیماری دریچه آئورت مورد استفاده قرار نمی گیرد، اما در صورت عدم توانایی تشخیص توسط سایر روش ها، از این روش برای تشخیص وضعیت و شدت بیماری استفاده می شود.

در این روش، پزشک شما لوله ای بسیارنازک (کاتتر) را از طریق رگ خونی در بازو یا کشاله ران شما وارد کرده و آن را به یکی ازشریان های قلب شما هدایت می کند.

پزشک ممکن است از طریق کاتتر(که به شریان شما وارد شده)، رنگی را تزریق کند ، که باعث می شود شریان شما در مقابل اشعه ایکس(آنژیوگرام عروق کرونر) قابل رویت باشد. این روش یک تصویر دقیق در مورد شریانهای قلب و نحوه عملکرد قلب شما به پزشک ارائه می دهد. همچنین می تواند فشار داخل محفظه های قلب شما را اندازه گیری کند.

درمان بیماری

درمان تنگی دریچه آئورت به شدت بیماری شما بستگی دارد ، چه علایم و نشانه هایی را تجربه کرده باشید و این که وضعیت شما بدتر می شود یا خیر.

اگر علائم شما خفیف باشند یا علائم خاصی را تجربه نکرده اید ، پزشک ممکن است با ویزیت های منظم پیگیری وضعیت شما را تحت نظر داشته باشد. پزشک ممکن است به شما توصیه کند تغییراتی سالم در شیوه زندگیتان ایجاد کرده و از داروها برای درمان علائم یا کاهش خطر عوارض استفاده کنید.

در نهایت ممکن است شما برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت نیاز به عمل جراحی داشته باشید. در بعضی موارد، پزشک ممکن است بازهم عمل جراحی را توصیه کند؛اگرچه علائمی نداشته باشید. اگرنیازمند جراحی قلبی دیگری هستید(بنابه سایر علل)، پزشکان ممکن است همزمان عمل جراحی دریچه آئورت را نیز انجام دهند.(در صورت نیاز)

جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت معمولاً از طریق برش (incision) در قفسه سینه انجام می شود. روشهای کم تهاجم تری ممکن است در دسترس باشد؛ بنابراین پزشک شما را ارزیابی می کند که شما کاندیدای این روشها هستید یا خیر.

اگر تنگی دریچه آئورت دارید، در نظر داشته باشید که در یک مرکز پزشکی با یک تیم قدرتمند قلب و عروق و سایر پزشکان و کادر پزشکی مجرب که در ارزیابی و درمان بیماری های دریچه ای قلب آموزش دیده اند ، مورد ارزیابی و درمان قرارخواهید گرفت. این تیم می تواند برای تعیین مناسب ترین درمان بیماری، همکاری نزدیکی با شما داشته باشد.

گزینه های جراحی شامل موارد زیر است:

ترمیم دریچه آئورت

جراحان برای درمان تنگی دریچه آئورت به ندرت دریچه آئورت را ترمیم می کنند و بطور کلی تنگی دریچه آئورت نیاز به تعویض دریچه آئورت دارد. برای ترمیم دریچه آئورت ، جراحان ممكن است لت های دریچه آئورت را که به هم چسبیده اند، از هم جدا كنند.

والووپلاستی با بالون

پزشکان ممکن است روشی را با استفاده از یک لوله نازک و طویل(کاتتر) برای ترمیم ورودی دریچه تنگ شده (تنگی دریچه آئورت) انجام دهند. در این روش که تحت عنوان والووپلاستی با بالون (Balloon valvuloplasty) نامیده می شود ، پزشک کاتاتری را به همراه بالون(قسمت بادشونده) وارد شریانی در بازو یا کشاله ران بیمار می کند و آن را به سمت دریچه آئورت قلب هدایت می کند. پزشکی که این عمل را انجام می دهد، در نزدیکی دریچه تنگ شده آئورت، بادکنک(بالون) را باد می کند، که باعث بازشدن دریچه می شود. سپس بادکنک خالی شده ، کاتتر و بالون خارج می شود.

این روش می تواند تنگی دریچه آئورت را در نوزادان و کودکان درمان کند. با این حال ، دریچه در بزرگسالانی که این روش را انجام داده اند ، مجدداً باریک می شود، بنابراین این روش تنها در بزرگسالانی انجام می شود که تحمل جراحی روتین را ندارند(به دلیل عارضه مرگ) و یا منتظر تعویض دریچه هستند؛ مانند کسانی که برای ترمیم دریچه به جراحی های زیادی نیاز دارند.

تعویض دریچه آئورت

تعویض دریچه آئورت اغلب برای درمان تنگی دریچه آئورت مورد نیاز است. در تعویض دریچه آئورت ، جراح شما دریچه آسیب دیده را برداشته و آن را با دریچه مکانیکی یا دریچه ای ساخته شده از دریچه گاو، خوک یا بافت قلب انسان (دریچه بافت بیولوژیکی) جایگزین می کند.

دریچه های بافت بیولوژیکی به مرور زمان تخریب می شوند و ممکن است در نهایت نیاز به تعویض داشته باشند. افراد مبتلا به دریچه های مکانیکی برای جلوگیری از لخته شدن خون باید داروهای رقیق کننده خون مصرف کنند. پزشک شما در مورد مزایا و خطرات هر نوع دریچه با شما صحبت کرده و خواهد گفت که کدام دریچه ممکن است برای شما مناسب باشد.

تعویض دریچه آئورت از طریق کاتتر (TAVR)

پزشکان ممکن است یک روش کم تهاجم تری به نام تعویض دریچه آئورت از طریق کاتتر (TAVR)برای جایگزینی دریچه آئورت تنگ شده انجام دهند. TAVR ممکن است گزینه ای برای افرادی باشد که از نظر عوارض جراحی تعویض دریچه آئورت، در معرض خطر متوسط یا زیاد قرار دارند.

در TAVR، پزشکان کاتتر را در رگ پا یا سینه شما قرار می دهند و آن را به قلب شما هدایت می کنند. دریچه تعویضی از طریق کاتتر وارد شده و به قلب شما هدایت می شود.

بعد از جایگذاری دریچه، ممکن است نیاز باشد یک بالون دریچه را باز کرده و گسترش دهد، یا بعضی از دریچه ها خود به خود باز شده و گسترش می یابند. هنگامی که دریچه جایگذاری شد، پزشکان کاتتر را از رگ خونی شما خارج می کنند.

پزشکان همچنین ممکن است از روش کاتتر برای قرار دادن دریچه تعویضی در دریچه بافت بیولوژیکی(که خراب شده و به درستی کار نمی کند) استفاده کنند. روشهای دیگر کاتتر برای ترمیم یا تعویض دریچه های آئورت فعلا در دست بررسی می باشد.

سبک زندگی و داروهای خانگی

برای نظارت بر وضعیت شما، ویزیت های مرتب پیگیری با پزشک خود خواهید داشت. شما باید تمام داروهای خود را طبق تجویز ادامه دهید.

پزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهد که برای سلامت قلبی تان، چندین تغییرسالم را در سبک زندگیتان انجام دهید ، از جمله:

داشتن یک رژیم غذایی سالم برای قلب: انواع میوه و سبزیجات ، لبنیات کم چرب یا بدون چربی ، مرغ ، ماهی و غلات کامل بخورید. از چربی های اشباع و ترانس ، نمک و قند اضافی خودداری کنید.
حفظ وزن سالم: هدفتان رسیدن به وزن سالم باشد. اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید ، پزشک ممکن است توصیه کند که وزن خود را کاهش دهید.
داشتن فعالیت بدنی منظم: در نظر داشته باشید حدود 30 دقیقه فعالیت بدنی مانند پیاده روی های سریع را وارد برنامه روزمره تناسب اندام خود کنید.
مدیریت استرس: راه هایی برای کمک به مدیریت استرس خود پیدا کنید، مانند فعالیت های آرامش دهنده، مدیتیشن ، فعالیت بدنی و گذراندن وقت با خانواده و دوستان.
اجتناب از مصرف دخانیات: اگر سیگار می کشید، ترک کنید. از پزشک خود در مورد منابعی برای کمک به ترک سیگار پرس و جو کنید. پیوستن به یک گروه پشتیبانی ممکن است مفید باشد.

برای خانم هایی که تنگی دریچه آئورت دارند، مهم است که قبل از بارداری با پزشک خود صحبت کنند. پزشک شما می تواند با شما درمورد اینکه کدام داروها را با خیال راحت مصرف کنید و اینکه ممکن است نیاز به روشی برای درمان وضعیت دریچه خود قبل از بارداری داشته باشید، صحبت کند.

احتمالاً در دوران بارداری نیاز به نظارت دقیق توسط پزشک خواهید داشت. پزشکان ممکن است توصیه کنند که زنان مبتلا به تنگی دریچه شدید از بارداری خودداری کنند تا از بروز عوارض جلوگیری کنند.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

اگر فکر می کنید تنگی دریچه آئورت دارید ، به پزشک مراجعه کنید. در اینجا برخی از اطلاعات به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه شما می توانید انجام دهید

از محدودیت ها و اقدامات قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. وقتی نوبت ملاقات می گیرید، بپرسید که آیا باید قبل ملاقات کار خاصی انجام دهید.
علائم خود را یادداشت کنید: از جمله مواردی که فکر میکنید به بیماری دریچه قلب ارتباطی ندارد.
اطلاعات كليدي شخصي خود را یادداشت کنید؛ از جمله سابقه خانوادگي بيماري هاي قلبي و هرگونه استرس های عمده يا تغييرات اخیر زندگي را بنويسيد.
لیستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل های مصرف شده را تهیه کنید:

در صورت امکان با یکی از اعضای خانواده یا دوست خود همراه شوید. شخصی که شما را همراهی کند می تواند به شما در یادآوری اطلاعات دریافتی کمک کند.

برای گفتگو در مورد رژیم غذایی و عادت های خود آماده باشید. اگر قبلاً به خوبی غذا نمی خورید و ورزش نمی کنید ، آماده باشید تا با پزشک خود در مورد چالش هایی که در شروع کار با آن روبرو هستید صحبت کنید.

سوالاتی را که می خواهید از دکتر بپرسید، یادداشت کنید:

در مورد تنگی دریچه آئورت ، برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

چه عللی باعث ایجاد علائم یا وضعیت من شده است؟
دلایل ممکن دیگر برای علائم یا وضعیت من چیست؟
به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
بهترین روش درمانی چیست؟
روش های جایگزین برای رویکرد درمانی اصلی که پیشنهاد می کنید چیست؟
من بیماری های دیگری نیز دارم. چگونه می توانم به بهترین وجه آنها را مدیریت کنم؟
آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید دنبال کنم؟
اگر به عمل جراحی نیاز دارم ، کدام جراح را برای جراحی دریچه قلب توصیه می کنید؟
آیا داروی دیگری (از همان گروه دارویی) برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
آیا بروشور یا مطالب دیگری وجود دارد که می توانم با خود ببرم؟ چه وب سایتهایی را پیشنهاد می کنید؟

اگر سوال دیگری نیز هنگام ملاقات پزشک به ذهنتان رسید، از پرسیدن آن دریغ نکنید.