سلام ۲۱ سال دارم و با وجود اینکه کودکی و نوجوانی سختی بخاطر فقر و تحقیر و... داشتم و از ۱۶ سالگی دچار استرس و اضطراب شدید و افسردگی متوسط شدم ولی از ۱۸ سالگی وارد بازار کار برنامه نویسی شدم و الان یه برنامه نویس ارشد تو یه شرکت بسیار بزرگ هستم و حتی از آمریکا جاب افر دارم
ولی چند هفته ای هست یه تصور بدی از خودم دارم، احساس میکنم دیوانه هستم بخاطر مراجعه به روانپزشک و احساس میکنم لیاقت هیچی رو ندارم! تصور میکنم باید منو تو یه بیمارستان روانپزشکی بستری کنن و ببندن به تخت! و افکار اینجوری، تقریبا میشه گفت علائم خاصی ندارم به شرطی که دارو هام رو مرتب بخورم و یه ادم عادی به نظر میام
ولی از چهره و بدنم و صدام خوشم نمیاد و حالم از این نظر بده
من سرترالین ۵۰ صبح ها و ۱۰۰ ظهر و شب میخورم و پرانول روزی ۸۰، الانزاپین ۵ و دپاکین ۵۰۰
آیا من یه آدم روانی و دیوانه ام؟ و لیاقت هیچی رو ندارم؟