استاپارکین قرص خوراکی 100 mg/25 mg/200 mg

ین دارو در درمان علائم بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک به ویژه در صوررت بروز علائم Wearing-off به كار می ‎رود.

این دارو در موارد سکته قلبی یا سابقه آن همراه با آریتمی قلبی، گلوکوم با زاویه باز، زخم‎-های گوارشی، سایکوز یا سابقه آن، نارسایی کبد یا کلیه و بیماری ‎های شدید ریوی باید با احتیاط فراوان تجویز شود.

مصرف این دارو با متیل دوپا، آپومورفین، دوبوتامین، دوپامین، اپی‎ نفرین، ایزوپرترنول و نوراپی نفرین ممکن است منجر به افزایش غلظت پلاسمایی دارو های فوق وافزایش احتمال بروز تاکی کاردی، آریتمی قلبی و تغییر شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با دارو های غیرانتخابی مهارکننده مونوآمین اکسیداز از جمله ترانیل سیپرامین و فنلزین ممکن است منجر به بروز عوارض خطرناک شود. فنی ‎توئین ممکن است جلوی اثرات درمانی این دارو را بگیرد. مصرف همزمان هالوپریدول، فنوتیازین ‎ها، متوکلوپرامید و ریسپیریدون با این دارو ممکن است اثرات درمانی لوودوپا را کاهش دهد.

1- در هیچ نوبت مصرف دارو، بیش از یک قرص مصرف نشود. 2- به دلیل احتمال بروز گیجی، تهوع و سنکوپ، هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 3- به دلیل احتمال بروز خواب آلودگی، در رانندگی یا انجام کار هایی که نیاز به هوشیاری و دقت دارند، باید احتیاط نمود. 4- گاهی قبل از زمان مقدار مصرف بعدی علائم بیماری پارکینسون افزایش می ‎یابد (Wearing-off). در صورت بروز چنین حالتی ممکن است تنظیم مقدار مصرف دارو لازم باشد.