آنچه در این مقاله خواهید خواند

هموروئید

هموروئید چیست؟

به توده هایی از رگ های خونی بزرگ و متورم در مقعد و قسمت تحتانی رکتوم، هموروئید یا بواسیر گفته می شود. رکتوم در واقع آخرین قسمت از روده بزرگ است که به مقعد منتهی می شود. مقعد نیز انتهایی ترین قسمت از دستگاه گوارش است که ضایعات از طریق آن از بدن خارج می شود.

زمانی که عروق خونی بزرگتر می شوند و دیواره آنها در اثر عبور مدفوع کشیده، نازک و حساس می شود، هموروئیدها ورم می کنند. هموروئید را می توان به دو دسته کلی طبقه بندی کرد:

هموروئید داخلی که از رکتوم نشئت می گیرد و
هموروئیدهای خارجی که از مقعد نشئت می گیرند.

هموروئیدها در طول تاریخ همیشه موجب درد و ناراحتی برای انسان شده اند. هموروئید که در اصل از واژه یونانی « haimorrhoides» مشتق شده است، در واقع به معنی رگ هایی است که مستعد تخلیه خون هستند. اگر دچار درد ناشی از هموروئید هستید، باید بدانید که تنها نیستید. به نظر می رسد که از هر 4 نفر، یک نفر در طول زندگی خود زمانی به این مشکل دچار می شود. حتی ناپلئون بوناپارت نیز از بیماری هموروئید رنج می برده است و در طول نبرد واترلو دچار درد های شدید بوده است.

علائم هموروئید بزرگ شده

در شرایطی که هموروئید متورم و بزرگ می شود، می تواند دارای علائم زیر باشد:

خارش
ترشحات مخاطی
سوزش سوراخ مقعد
درد شدید
احساس این که روده کاملا خالی نشده است.
خونریزی بدون درد

در این مقاله به علت بروز هوروئید، علائم و نحوه تشخیص و درمان آن خواهیم پرداخت.

هموروئید داخلی

هموروئید داخلی در داخل غشاء رکتوم قرار دارد و چندان آشکار نیست مگر این که خیلی بزرگ شده باشد. در این شرایطی می توان آن را به راحتی حس کرد. هموروئید داخلی معمولا بدون درد است و از این رو آشکار می شود که به هنگام دفع مدفوع، خونریزی ایجاد می کند.

گاهی اوقات هموروئید داخلی دچار پرولاپس شده، افتادگی پیدا می کند و از سوراخ مقعد خارج می شود. در این حالت، می توان آن را به صورت لایه های مرطوب پوست که صورتی تر از نواحی اطراف است، تشخیص داد. این گونه هموروئید های افتاده می توانند ناراحتی زیادی ایجاد کنند، زیرا سوراخ مقعد پوشیده از اعصابی است که به درد حساس اند. این نوع هموروئید معمولا به طور خود به خود به سمت رکتوم عقب نشینی می کند.

هموروئید خارجی

هموروئیدهای خارجی، در زیر پوستی قرار دارند که که سوراخ مقعد را احاطه کرده است و معمولا پایین تر از هموروئید داخلی هستند. این نوع هموروئید احساس تورم ایجاد می کند و موجب علائم زیر می شود:

خارش
درد، یا
خونریزی به هنگام اجابت مزاج

اگر هموروئید به سمت بیرون افتادگی پیدا کند ( معمولا به هنگام عبور مدفوع)، می توانید آن را ببینید و احساس کنید.

گاهی درون این نوع هموروئید خارجیِ افتاده، لخته های خونی تشکیل می شود که می تواند شرایط بسیار دردناکی با نام ترومبوز ایجاد کند. هموروئید خارجی که تبدیل به ترومبوز می شود، ممکن است به نظر ترسناک برسد و به رنگ بنفش یا آبی متمایل شود یا خونریزی ایجاد کند.

هموروئیدهای ترومبوزی علی رغم ظاهرشان، معمولا زیاد خطرناک نیستند، هر چند ممکن است بسیار دردناک باشند. معمولا این نوع هموروئید طی چند هفته خود به خود بهبود می یابد. اگر درد قابل تحمل نباشد، پزشک می تواند لخته خونی را از هموروئید ترومبوزی خارج کند که با این کار درد کاهش می یابد.

چه کسانی بیشتر دچار هموروئید می شوند؟

اگرچه بیشتر افراد فکر می کنند که هموروئید یک شرایط غیر عادی است، اما هر کسی ممکن است به آن دچار شود. هموروئید ها در واقع به کنترل اجابت مزاج کمک می کنند. این عارضه تنها زمانی به عنوان یک بیماری یا امری غیر عادی تلقی می شود که این توده ها بزرگ شده باشند.

هموروئید تقریبا برای هر کسی ممکن است رخ دهد و آمار نشان می دهد که 75 درصد از افراد زمانی تجربه هموروئید بزرگ شده را داشته اند. با این حال تنها 4 درصد از آنان به دلیل مشکل هموروئید خود به پزشک مراجعه می کنند. میزان شیوع هموروئیدهایی که ایجاد مشکل می کنند، در زنان و مردان یکسان است و معمولا در سنین بین 45 تا 65 سال بروز می کند.

چه چیز باعث بروز هموروئید می شود؟

هموروئید ممکن است به دلیل تورم عروق مقعدی ایجاد شود. تورم باعث تحریک و حساسیت این عروق می شود.

این تورم ممکن است در اثر موارد زیر رخ دهد:

چاقی
بارداری
نشستن یا ایستادن های طولانی مدت
زور زدن و فشار به هنگام اجابت مزاج
یبوست مزمن یا اسهال
رژیم غذایی دارای فیبر کم
سرفه کردن
عطسه کردن
استفراغ و
نگه داشتن نفس به هنگام تقلا برای انجام کارهای فیزیکی

تاثیر رژیم غذایی بر هموروئید

رژیم غذایی تاثیر فراوانی بر ایجاد هموروئید و پیشگیری از آن دارد. افرادی که به طور مداوم مواد غذایی دارای فیبر بالا مصرف می کنند، کمتر دچار این بیماری می شوند. در حالی که آن دسته از افراد که بیشتر غذاهای فراوری شده و آماده مصرف می کنند، بیشتر در معرض خطر هموروئید هستند.

رژیم غذایی دارای فیبر کم، می تواند یبوست ایجاد کند که این امر به دو روش بر هموروئید اثرگذار است: از جهتی باعث زور زدن و فشار در توالت و هنگام اجابت مزاج می شود و از جهتی نیز با ایجاد مدفوع سفت که می تواند رگ های متورم را تحریک کند، باعث بروز هموروئید خواهد شد.

خونریزی بدون درد

شایع ترین علامت هموروئید، خونریزی بدون درد است.
افرادی که از این مشکل رنج می برند، اغلب ممکن است به هنگام اجابت مزاج لکه های خون روی دستمال توالت و یا چکه های کمرنگ خون را روی سنگ توالت مشاهده کنند.

این خونریزی ها معمولا خود به خود و بدون درمان برطرف خواهد شد. با این حال خونریزی های مقعدی به هنگام اجابت مزاج هرگز یک امر عادی نیست و نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد. هرچند که هموروئید معمولا علت اصلی خونریزی های مقعدی حین دفع مدفوع است، اما برخی از این قبیل خونریزی ها نیز ممکن است علت دیگری از جمله موارد زیر داشته باشد:

بیماری های التهابی روده
مشکلات لخته های خونی
شکاف یا فیستول مقعدی (این بیماری اغلب ناشی‌ از آبسه مقعدی می‌باشد که عارضه‌ای چرکی و حاد می باشد که طی‌ آن محفظه‌ای چرکی و عفونی‌ در نزدیک مقعد به وجود میاید.)
عفونت
تمورها

هموروئید شدید در مقابل هموروئید خفیف

بسیاری از پزشکان از یک سیستم درجه بندی استفاده می کنند که هموروئید را طی 4 مرحله طبقه بندی می کند:

هموروئید درجه 1: هموروئیدی است که خونریزی می کند اما دچار افتادگی نمی شود. این نوع هموروئید غالبا بزرگ است اما از سوراخ مقعد خارج نمی شود.
هموروئید درجه 2: هموروئیدی است که دچار پرولاپس و افتادگی شده و سپس خود را عقب می کشد( با یا بدون خونریزی). این نوع هموروئید ها ممکن است طی فعالیت های خاصی مثل اجابت مزاج، از مقعد خارج شده و سپس به جای خود در داخل بدن باز گردد.
هموروئید درجه 3: هموروئیدی است که پرولاپس کرده، بیرون می افتد و باید با فشار انگشت آن را به داخل باز گردانید.
هموروئید درجه 4: هموروئیدی است که پرولاپس کرده و نمی توان آن را با فشار به کانال مقعد بازگرداند. این نوع هموروئید همچنین شامل هموروئیدهایی که ترومبوز کرده اند (دارای لخته های خونی) و یا انواعی که غشاء رکتوم را به درون مقعد می کشند، نیز می شود.

علائم هموروئید افتاده داخلی

زمانی که رگ های خونی متورم شده و از موقعیت خود در رکتوم به سمت مقعد گسترش می یابند، افتادگی هموروئید رخ می دهد. در کانال مقعد، هموروئید با ضربه ی عبور مدفوع و به خصوص مدفوع سخت یبوستی مواجه می شود و تحت تاثیر ترومای عبور مدفوع قرار می گیرد. این ضربه می تواند باعث خونریزی و گاهی درد شود. وجود مدفوع، التهاب و رطوبت مداوم می تواند به خارش سوراخ مقعد منجر شود و گاه به گاه احساس نیاز به اجابت مزاج را ایجاد کند. هموروئید افتاده معمولا خود به خود و یا به کمک فشار انگشت به کانال مقعد یا رکتوم برمی گردد. اما دوباره با اجابت مزاج بعدی بیرون می افتد.

علائم هموروئید ترومبوزی خارجی

هموروئید خارجی می تواند به صورت برآمدگی هایی در سوراخ مقعد احساس شود، اما معمولا باعث بروز علائمی می شود که بیشتر در هموروئید داخلی وجود دارد. زمانی که لخته های خونی در داخل آن تشکیل شود، این نوع هموروئید می تواند مشکلاتی به وجود آورد. به این وضعیت ترومبوز می گویند. ترومبوز هموروئید خارجی باعث توده و گره ای در سوراخ مقعد می شود که بسیار دردناک، حساس به لمس و اغلب نیازمند درمان است.
پس از بهبود زخم این نوع هموروئید، جای آن به صورت برآمدگی پوستی در سوراخ مقعد وجود دارد. این جای زخم گاهی اوقات بزرگ است و همین امر طهارت مقعد را با مشکل مواجه می سازد چرا که پوست آن تحریک پذیر است. حتی بعد از این که این نوع هموروئید از بین می رود، عارضه پوستی ناشی از آن ممکن است باقی بماند و برای از بین بردن آن، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

چه مدت زمانی طول می کشد تا هموروئید بهبود یابد؟

برای بسیاری از افراد، این عارضه خیلی طولانی می شود و بهبود آن بسیار زمان زیادی می برد. دردهای مداوم هموروئید به خصوص در افراد بالای 50 سال بسیار شایع است. هموروئید برای اغلب افراد، ممکن است سال ها بعد از درمان نیز عود کند. برای برخی دیگر نیز این عارضه می تواند دائما رفت و برگشت کند یا به مرور زمان بیشتر شود.

آیا هموروئید به طور طبیعی و خود به خود نیز بهبود می یابد؟

گاهی اوقات ممکن است هموروئید ها بدون درمان نیز بهبود یابند. یک هموروئید کوچک معمولا بعد از چند روز از بین خواهد رفت. طی این مدت می توانید با تمیز نگه داشتن ناحیه سوراخ مقعد و رعایت بهداشت آن، از حساسیت و تحریک پذیری بیشتر آن خودداری کنید.

چطور می توان هموروئید را از بین برد؟

هموروئیدهای سخت تر و بزرگتر معمولا خود به خود و بدون درمان از بین نمی روند. بعد از این که درمان های خانگی و داروهای بدون نسخه را برای بهبود هموروئید به کار بردید و موثر واقع نشدند، می توانید به پزشک مراجعه کنید و گزینه های درمانی دیگر را نیز امتحان کنید.

چگونه از شر هموروئید خلاص شویم؟ تشخیص و درمان

تجربه هموروئید در بیشتر افراد شامل موارد زیر است:

احساس برآمدگی هموروئید خارجی، زمانی که مقعد خود را بعد از اجابت مزاج تمیز می کنند.
مشاهده لکه های خون در دستمال توالت یا قطرات خون بر روی سنگ توالت.
احساس پرولاپس یا افتادگی و بیرون زدگی هموروئید بعد از اجابت مزاج.

پزشک به کمک بررسی نشانه ها و معاینه دقیق ناحیه مقعد می تواند این شرایط را تشخیص دهد. بهتر است که پزشک علاوه بر تلاش برای تشخیص هموروئید، انجام دهد، به علل و شرایط احتمالی دیگری که ممکن است علائمی شبیه علائم هموروئید ایجاد کنند نیز توجه داشته باشد، چرا که در این صورت برای رفع مشکل نیاز به درمان های دیگر وجود دارد. شرایطی می توانند علائمی شبیه هموروئید ایجاد کنند عبارتند از:

شقاق مقعد
فیستول مقعدی
اختلالات روده مثل کولیت های زخمی
خون لختگی و اختلالات انعقادی خون
بیماری های پوستی اطراف مقعدی
عفونت
تومورها

مراجعه به پزشک برای درمان هموروئید

بیشتر افراد چندان تمایل ندارند که در مورد مشکلات هموروئید خود با کسی صحبت کنند یا به پزشک مراجعه کنند. با وجود این که 75 درصد از افراد در طول زمان ممکن است به نوعی از هموروئید دچار شوند، اما حتی در شرایط حاد نیز تنها ۴ درصد از افراد به پزشک مراجعه می کنند.

علی رغم خجالت و شرم زدگی از مطرح کردن این عارضه با پزشک، بهتر است که یک پزشک متخصص هموروئید شما را با دقت و به طور حرفه ای مورد بررسی قرار دهد. این بررسی و معانیه به پزشک کمک می کند تا درمان مناسب را برگزیند و همچنین سایر علل احتمالی بروز این علائم را به درستی رد کند. زمانی که پزشک را به این منظور ملاقات می کنید، او از شما می خواهد که علائمتان را شرح دهید. سپس مقعد شما را به دنبال التهاب سوراخ مقعد و برجستگی ناشی از هموروئید معاینه می کند.

همچنین پزشک برای این که بداند خون در مدفوع شما وجود دارد یا نه، ممکن است یک آندوسکوپی روده تجویز کند. این بررسی ها برای شناسایی هموروئید بزرگ شده نیز انجام می شود. پزشک از شما در مورد وجود خون در مدفوع سوال می کند و در صورت نیاز، اندوسکوپی روده را تجویز می نماید.

گرچه ممکن است برایتان کمی دشوار باشد که برای این منظور به پزشک مراجعه کنید، اما به خاطر داشته باشید که پزشکان در روز از این قبیل معاینات را فراوان انجام می دهند و به آن عادت دارند و تنها شما نیستنید که برای این مشکل به پزشک مراجعه کرده اید و چنان که گفتیم هموروئید در بین افراد بسیار رایج است. در ضمن معاینات هموروئید به هیچ وجه دردناک نیست.

اگر هموروئید شما خیلی بزرگ باشد، ممکن است پزشک انجام پروکتوسکوپی را توصیه کند. طی این فرآیند یک لوله کوتاه با نور و دوربین وارد غشاء مقعد شده و آن را مورد بررسی قرار می دهد. با این کار پزشک هموروئید بزرگ شده را مشاهده و سایز آن را ارزیابی می کند. این روش نیز معمولا بدون درد است.

آیا هموروئید می تواند نشانه سرطان باشد؟

آیا هموروئید می تواند کشنده باشد؟ اول از همه باید گفت که هموروئید به هیچ وجه ارتباطی با سرطان های روده ای مقعدی ندارد. یک هموروئید به تنهایی، خیلی به ندرت ممکن است موضوع تهدید کننده و خطرناکی باشد، اما در عین حال ممکن است علائمی شبیه علائم برخی سرطان های نادر ایجاد کند. به همین دلیل، در این زمینه تشخیص صحیح پزشک بسیار مهم است.

تشخیص و درمان هموروئید داخلی

اگر هموروئید داخلی از سوراخ مقعد خارج شده باشد، تشخیص آن راحت تر خواهد بود. اگرچه معاینه مقعد با دست (به همراه دستکش) می تواند هموروئید های عمیق تر را نیز شناسایی کند، اما معمولا با معاینات دقیق تر بهتر می توان احتمال وجود سرطان هایی را که از کانال مقعد و در مجاورت روده شروع می شوند، مورد بررسی قرار داد.

بررسی ها و معاینات دقیق تر و کامل تر برای تشخیص هموروئید داخلی، بیشتر توسط انوسکوپ انجام می شود که شبیه پروکتوسکوپ با اندازه کوچک تراست. اگر خونریزی وجود داشته باشد، روده باید بررسی گردد تا بتوان علل احتمالی دیگر را رد کرد. سایر علت های خونریزی مقعدی می تواند شامل موارد زیر باشد:

سرطان کلون
پولیپ ها و
کولیت ها

چه هموروئید وجود داشته باشد چه نه، در کلونوسکوپی، این شرایط را باید مورد بررسی قرار داد.

تشخیص و درمان هموروئید خارجی

هموروئید خارجی به صورت برآمدگی تیره رنگی در اطراف سوراخ مقعد ظاهر می شود. اگر این برآمدگی حساس و دردناک باشد، ممکن است هموروئید ترومبوزی شده باشد. هر برآمدگی باید به دقت بررسی شود، چرا که برخی از سرطان های نادر ناحیه اطراف مقعد، می تواند شبیه هموروئید ظاهر شود.

چه کسی هموروئید شما را درمان می کند؟

درمان هموروئید بزرگ شده بسیار مهم است زیرا با گذشت زمان بدتر می شوند. هموروئید را می توان با رژیم غذایی یا داروهای بدون نسخه از جمله موارد زیر درمان کرد:

مسکن های ضد التهاب
پمادها
لوسیون های مخصوص
ژل ها
پدها و
دستمال های پاک کننده مخصوص

همچنین انواع گزینه های درمانی عبارتند از:

اسکلروتراپی
بستن عروق با باند لاستیکی و
جراحی.

برای درمان هموروئید به کجا باید مراجعه کرد؟

برای این مشکل می توانید به یک متخصص بیماری های معده و روده یا یک متخصص گوارش یا متخصص کلونوسکوپی و جراحی روده مراجعه کنید.

رژیم غذایی برای رفع هموروئید

افرادی که از هموروئید رنج می برند، می توانند با مصرف بیشتر فیبر در رژیم غذایی روزانه شان، از بروز یبوست پیشگیری کنند. فیبر در غذاهای متعددی یافت می شود. بسیاری از مواد غذایی از جمله موارد زیر سرشار از فیبر هستند:

میوه های تازه و میوه های خشک
سبزیجات
غلات کامل و
حبوبات

عموما، مصرف ۲۰ تا ۳۰ گرم فیبر در روز توصیه می شود، در حالی که بیشتر افراد در رژیم غذایی روزانه خود کمتر از 15 گرم فیبر مصرف می کنند. همچنین مکمل های فیبر از جمله متیل سلولز، پسیلیوم و پلی‌کربوفیل کلسیم نیز می توانند برای افزایش ذخیره فیبر مصرفی مورد استفاده قرار گیرند.

مواد خوراکی و مسهل هایی که به نرم شدن مدفوع کمک می کنند و همچنین نوشیدن آب و مایعات بیشتر نیز برای جلوگیری از یبوست توصیه می شود. با این حال فواید مصرف فیبر، مایعات و مسهل ها برای کنترل هموروئید هنوز به طور خاص مورد مطالعه قرار نگرفته است.

استفاده از داروهای بدون نسخه

محصولاتی که برای درمان هموروئید مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

پماد ها
کرم ها
ژل ها
شیاف
فوم های مخصوص و
پدها

پمادها، کرم ها و ژل ها را می توانید در اطراف سوراخ مقعد به صورت لایه نازکی مورد استعمال قرار دهید. اگر از این محصولات برای کانال مقعدی استفاده می کنید، باید آنها را با انگشت و یا با لوله مخصوص مورد استفاده قرار دهید. به کارگیری این لوله اگر در اطراف و سر و ته آن سوراخ هایی تعبیه شده باشدف موثرتر است و قبل از این که لوله را در سوراخ مقعد قرار دهید باید ان را با پماد مخصوص روان کنید. شیاف و فوم مزیت خاصی نسبت به پماد، کرم و ژل ندارند.

درمان های خانگی: حمام بخار یا وان آب گرم

هر روز به مدت 15 تا 20 دقیقه نشستن در وان آب گرم، باعث می شود التهاب هموروئید کاهش یابد. بعد از حمام، حتما خود را کاملا خشک کنید تا رطوبت باعث تحریک پوست اطراف مقعد و هموروئید نشود.

درمان هموروئید با نرم کننده های مدفوع

نرم‌کننده‌های مدفوع یا مکمل‌های فیبرمانند پسیلیوم می‌توانند به کاهش یبوست، نرم‌تر کردن مدفوع و اجابت مزاج سریع و بدون درد کمک کنند. بسیاری از این مکمل‌ها ازجمله پسیلیوم، به‌شکل پودر، کپسول و مایع وجود دارند که می‌توانید آنها را 1 تا 3 بار در روز به‌صورت خوراکی مصرف کنید. البته بعد از اینکه هموروئید ظاهر شد، حتی مدفوع مایع نیز می تواند باعث التهاب و عفونت سوراخ مقعد شود. با پزشک خود در مورد مصرف مسهل و نرم کننده های مدفوع مشورت کنید.

درمان هموروئید با روش اسکلروتراپی

اسکلروتراپی یکی از قدیمی ترین روش های درمانی برای هموروئید است. طی اسکلروتراپی، در این شیوه از درمان بواسیر که در مطب به طور سرپایی انجام می شود، مقدار 1 تا 3 میلی متر محلول اسکلروزان (غالبا فنل در روغن زیتون) به قسمت زیر مخاط هر کدام از بالشتک های همورئید تزریق می گردد که در این شیوه محلول اسکلروزان باعث چسبندگی جدار سیاهرگ ها به یکدیگر شده و در نهایت همورئید خشک شده و فروکش می کند. بعد از این فرآیند ممکن است درد وجود داشته باشد اما معمولا بعد از چند روز درد بهبود می یابد. علائم هموروئید اغلب بعد از چند سال عود می کند و به درمان های بعدی نیاز است.

بستن رگ با باند لاستیکی

بستن رگ با باند لاستیکی، متداول‌ترین درمان غیرجراحی است. پزشک در این روش، یک باند یا حلقه‌ی لاستیکی سفت را دور پایه‌ی هموروئید گره می‌زند. این حلقه باعث قطع جریان خون به هموروئید می‌شود و در نتیجه هموروئید پس از چند روز ازبین می‌رود. بستن با باند لاستیکی را می توان برای هموروئید درجه اول ، دوم و سوم مورد استفاده قرار داد. این روش به نظر موثرتر از اسکلروتراپی است. علائم چند سال بعد عود می کند اما معمولا می توان آن را با فرایند دوباره بستن درمان کرد. شایع ترین عارضه جانبی این روش درد است. اما خونریزی و عفونت بافت های اطراف نیز یک یا دو هفته بعد ممکن است رخ دهد.

درمان هموروئید با انعقاد حرارتی

چندین نوع از روش های درمانی، از گرما برای نابود کردن بافت های هموروئیدی استفاده می کنند. این روش ها شامل موارد زیر است:

دیاترمی دو قطبی
الکتروتراپی جریان مستقیم
فوتوکوآگولاسیون مادون قرمز

در این روش ها بافت اطراف و داخل هموروئید تخریب شده در نتیجه بافت اسکار جایگزین آن می شود. این روش ها را در هموروئید درجه اول، دوم و سوم مورد استفاده قرار می دهند.

احساس درد بعد از انجام عمل به صورت مکرر وجود خواهد داشت ولی کمتر از روش استفاده از لاستیک است.

هر از گاهی خونریزی را هم تجربه خواهید کرد.

از سایر روش های سرپایی مثل لیزر و امواج رادیویی هم برای درمان بواسیر استفاده می شود.

درمان هموروئید با جراحی

اکثر بیماران مبتلا به بواسیر با روش های سرپایی و غیرجراحی درمان می شوند. در این روش بافت ملتهب جدا شده و دیواره روده بخیه زده می شود.

درمان های غیر جراحی ارجحیت دارند، زیرا درد کمتری وجود دارد و عوارض آن ها نیز نسبت به روش های جراحی کمتر است. اگر هموروئید در مراحل اولیه درمان شود، کمتر از ۱۰ درصد بیماران به جراحی نیاز خواهند داشت. حذف هموروئید با جراحی که با عنوان هموروئیدکاومی شناخته شده است، بیشتر برای بیمارانی مورد استفاده قرار می گیرد که هموروئید درجه سوم یا چهارم دارند.

تاریخچه جراحی های هموروئید

جراحی هموروئید به دوران باستان بر می گردد. یونانیان ، رومی ها و هندی های باستان از جراحی برای تسکین هموروئید بزرگ شده استفاده می کردند. این عمل ها در قرن سیزدهم توسعه یافته تر شد و پیشرفت آن در قرن نوزدهم سرعت گرفت.

درمان با روش هموروئیدکتومی

در این عمل، هموروئید داخلی و خارجی قطع می شوند. زخمی که بر جای می ماند ممکن است بخیه شود یا باز گذاشته شود و بافت زخم جایگزین آن شده و کم کم بهبود می یابد.

نتایج این دو تکنیک شبیه هم است.

همچنین ممکن است پروکتوپلاستی صورت گیرد که در این روش برداشتن بافت هموروئید به کانال مقعدی نیز گسترش می یابد، برای این که افتادگی و پرولاپس هموروئید و بافت های زائد ایجاد شده نیز حذف گردد. درد بعد از جراحی مشکل بزرگی است که در هموروئیدکتومی وجود دارد و برای تسکین درد مصرف مسکن نیاز است.

بستن شریان هموروئیدی تحت هدایت داپلر (هموروئیدکتومی استاپلر)

روش کم تهاجمی دیگری که برای درمان هموروئید وجود دارد، بستن شریان هموروئیدی تحت هدایت داپلر است. در این روش به جای برداشتن خود هموروئید، جریان خون را به بافت آن قطع می کنند.
این فرآیند شامل مراحل زیر است:

یک لوله استوانه ای توخالی وارد کانال مقعد می شود و یک سوزن داخل آن قرار می گیرد و در اطراف کانال مقعد بالای هموروئید داخلی قرار می گیرد.
انتهای سوزن از طریق لوله توخالی خارج می شود.
استپلر از طریق لوله توخالی قرار داده می شود و انتهای سوزن کشیده می شود و بافت اطراف هموروئیدی را به فک های استپلر گسترش می دهد.
بالشتکهای هموروئیدی به مکان طبیعی خود در داخل کانال مقعد کشیده می شوند.
سپس استپلر روشن می شود، بافت اطراف هموروئید گسترش یافته را که درون گیره افتاده است، برش می زند.
در عین حال، لبه های بالا و پایین بافت برش خورده توسط استاپلر کنار هم قرار می گیرند و بسته می شوند.
هموروئیدکتومی استاپلر درد کمتری دارد و سریع تر از روش های سنتی است. این فرایند تنها ۳۰ دقیقه طول می کشد.

پیشگیری از هموروئید

بهترین روش برای پیشگیری از هموروئید نرم نگهداشتن مدفوع و پیشگیری از یبوست است. این کار باعث می شود عبور مدفوع راحت تر صورت گیرد. مصرف رژیم غذایی با فیبر بالا و نوشیدن مایعات بسیار می تواند به نرم شدن مدفوع کمک کند. این کار باعث کاهش خطر ابتلا به یبوست می شود و خطر پیشرفت هموروئید را کمتر می کند.