علی پروندی

سلام باخانومی ک شش سال از خودم بزرگتره اشنا شدم من خودم 24 سالمه نظامی هستم و طرف مقابل 30 سالشونه کارمند کمیته امداد... این اختلاف سن یکم منو میترسونه اگه امکانش هست راهن

توهم و تشنج خفیف .گویی اعضای بدن بزرگتر شده ومال خودم نیس .بهم خوردن دندان بصورت غیر ارادی وبغض و گریه

سلام روزتون بخیر من بچگی سختی داشتم و پدرم دو تا زن داشت که هر دو تو یه خونه با بچه ها با هم زندگی میکردن. هر روز هم دعوا بود تو خونه. پدرم هم شخصی عصبی است که نمیتونه خشمش رو کنترل کنه و دست بزن داشت و مادرم رو میزد. با بچه هاش خیلی خوب بود و مارو خیلی دوست داشت . فقط زودجوش بود . چون جنگ رفته بود و موجی شده بود. الان من یه آدم موفق تو رشته تحصیلیم که مهندسی برقه هستم . ولی از کارم و از زندگیم ناراضیم چون حقوق پایین بهم میدن. همیشه تو محیط کار ناراضی بودم حتی وقتی جای بهتر بودم و هی شغلم رو عوض میکردم. از زندگیم هم ناراضی هستم . با اینکه همسرم باهام رفتارش خیلی خوبه و دختر کوچیکی هم داریم که اونم بچه سالم و خوبیه . یه سری مشکلات با همسرم دارم مثل اینکه تو کارا بهم کمک نمیکنه ولی اینا مشکل جزیی هست و بیشتر مواقع خودم با کوچیکترین ناراحتی بهم میریزم و زود عصبانی میشم و با لحن بد با همسرم صحبت میکنم . حتی با دخترم هم که بچه ۲ ساله است بعضی وقتا مثلا وقتی خونه رو کثیف میکنه عصبانی میشم و کتکش میزنم . میدونم این حالاتم ریشه در بچگیم داره ولی دست خودم نیست حالاتم و بی انگیزگی و بی انرژی بودنم . این یه خلاصه از مشکلاتم بوده. مشکلات دیگه هم هست مثل عدم اعتماد به آدم ها، اعتماد به نفس پایین در ظاهر و قیافه، به شدت کم صبر، زودرنج بودن، تردید در تصمیم گیری ها، سرعت بالا در رانندگی، یکدندگی ، تاثیر پذیری زیاد از حرف بقیه، دخالت خانواده همسرم و تاثیر بالا اونها بر زندگی ما . لطفا بهم میگید نیاز به روانپزشک دارم یا روانکاوی و مشاوره؟

سلام من یه دختر نوجوان ۱۶ سالم که بخاطر اختلال دو قطبی و افسردگی شدید دارم دارو هایی که روانپزکشم بهم داده رو مصرف میکنم میخواستم بدونم که چه عوارضی داره و اینکه نوع اختلال من هیپومانیاست چقدر احتمال جواب گرفتنم از این دارو هست؟

سلام ۲۱ سال دارم و با وجود اینکه کودکی و نوجوانی سختی بخاطر فقر و تحقیر و... داشتم و از ۱۶ سالگی دچار استرس و اضطراب شدید و افسردگی متوسط شدم ولی از ۱۸ سالگی وارد بازار کار برنامه نویسی شدم و الان یه برنامه نویس ارشد تو یه شرکت بسیار بزرگ هستم و حتی از آمریکا جاب افر دارم ولی چند هفته ای هست یه تصور بدی از خودم دارم، احساس میکنم دیوانه هستم بخاطر مراجعه به روانپزشک و احساس میکنم لیاقت هیچی رو ندارم! تصور میکنم باید منو تو یه بیمارستان روانپزشکی بستری کنن و ببندن به تخت! و افکار اینجوری، تقریبا میشه گفت علائم خاصی ندارم به شرطی که دارو هام رو مرتب بخورم و یه ادم عادی به نظر میام ولی از چهره و بدنم و صدام خوشم نمیاد و حالم از این نظر بده من سرترالین ۵۰ صبح ها و ۱۰۰ ظهر و شب میخورم و پرانول روزی ۸۰، الانزاپین ۵ و دپاکین ۵۰۰ آیا من یه آدم روانی و دیوانه ام؟ و لیاقت هیچی رو ندارم؟

بنده به مدت ۴۷ روز هست که بلااستثنا هر روز به دلیل مشکلی که برام پیش اومده دارم گریه میکنم اما حالم از روز قبلم بدتر شده، هرکاری هم که فکر میکردم شاید به بهبود حال روحیم کمک کنه کردم مثل ورزش،کتاب خوندن،دعا کردن ،کار ، هرچیزی.. اما شاید برای چند ساعت اوکی بودم و مجدد شروع شده، درحال حاضر نمیدونم باید پیش راونکاو برم یا روانپزشک! مشکل خودمم میدونم چیه اما راه حلی براش ندارم و حتی کسی نمی تونه درک کنه چون توی شرایطم نیستن فقط مورد مسخره شدن قرار میگیرم ، مشکلی با مصرف دارو ندارم اما نمی خوام فقط دارو باشه.. برای همین می خوام راهنماییم کنید که باید پیش چه متخصصی برم! ممنونم

سلام خسته نباشین .پسری دارم بیست ساله که از کودکی دچار کم حافظه گی و استرس میباشد الان دیپلم کاردانش داره یعنی باکمک معلمان این مدرک رو گرفته ولی سواد خواندن نوشتن در حد اول ابتدایی میباشد اصلا حساب کتاب ساده ام بلد نیست و کم‌میاره توی همه مسایل .استرس شدید داره وباعث شده اختلال شدید در یادگیری داشته باشه لطفا راهنمایی کنین ممنون از لطفتون