حمیده جنگجو

سلام روزتون بخیردختری12ساله دارم بادختری درمدرسه دوست شوه که انوترقیب به دوست شدن باپسرهاواینگونه روابط میکنه،چکارکنم،لطفاکمکم کنید

برادرمن تقریبا3سالی میشه که تمام علائم هایی که اسگیزوفرنی هادارندازتوهم شنیداری و شکلک بودن که تحت کنترل افرادیاموجودات هست ازموقعی که مریضیش مشخص شدخدامیدونه چقدرعذاب کشیده بدبختی خصوصیات رفتاری هم جوریه که هرکاری کردیم نتونستیم کاری براش بکنیم چون این 3سال باهزارمصیبت دوبارراضیش کردیم که ببریم دکتر.که اونم قرص هاشون ونصف ونیمه میخورد.ازلحاظ مالی از زندگی خودم زدم نزاشتم اذیت بشه ولی بعدافهمیدم که فایده نداره میلیاردهاهم بدی یجوری به بادمیده وخیالش هم نیست.چندین بازشده یه هفته در قفل کرده بدون اینگه چیزی بخوره جای سالم بدنش نمونده باسیگارسوزونده.شب وروزامون فقط باکریه سپری میشه جلوچشمامون ذره ذره ازبین میره کاری نمیتونیم بکنیم. ازهیچ بنی بشری حرف شنوی نداره اولاخانوادم اکثرا باورنداشتن مریضه فکرمیکردن خودش عمدااونجوری میکنه. فقط من میدونستم چی میکشه چون برادرم 2سال کوچیگ ترازمنه.میدونستم اینقدرآدم مغروری بودکه به عمرم ندیدم بخاطر هیچ چیزباارزش که فکرشو کنیدعمرا خودشو کوچیگ نمی کرد.ولی خانوادم فکرمیکردن بخاطرمثلاپول اونکارارامیکنه.تنهاکاری که تونستم براش انجام بدم هرچقدرکارکردم دادم خرج کردکوشی صفرمیزدمیشکست فوری یکی دیکه میخریدم .یعنی 3.4ساله مغازه هرچی کارکردم دادم بهش. الان دیگه درمانده شدم راضی هم نمیشه تحت درمان قراربکیره.خیلی میترسم دارم دیوانه میشم بلایی سره خودش بیاره باراول رفتم دراتاقش وبازکردم وسایل پرت کرد سمتم اتاق وقفل کردشیلنگ گازوبریده کبودکرده بوددهنش این باراولش بودکه معلوم شدمریضیش خداکمگ کرد بادستم زدم شیشه اتاقش شگست که خودم دستم داغون شدبردنم بیمارستان منظورم اون اتفاق نمی افتاد شیشه رانمیشگستم خودشوگشته بود بعدفهمیدم شکستن شیشه حواسشو پرت کرده. دیکه ازحال رفته بود.معذرت میخام میدونم شایدبیشترچیزایی که نوشتم جوری شایدنتونستم منظورمو بگم .بانهایت تشکر.

با سلام و خسته نباشید ببخشید من مردی 46 ساله هستم شاید باورش براتون سخت باشه ولی حدود 6 ساله قبل تو خواب بهم گفتن بعلت بعضی مسایل شما زن خواهید شد و در طول این مدت در بدن من تغییرات خاصی اتفاق افتاد که کلا بدن من از مردانه به زنانه تبدیل شده که بیشتر تمایلات و خصوصیات زنانه به غیر ظاهر صورتم در من پیدا شده که در این مدت هیچ تمایلی به خانمها نداشته و ندارم و متاسفانه تمایلاتم به آقایون بیشتر شده و رفته رفته دارم کامل تر میشم و متاسفانه از ترس آبروم خجالت میکشم که حضوری به دکتر یا مشاور مراجعه کنم اگه میشه لطفاً راهنماییم کنید

وقت بخیر. من 24 ساله هستم تماس تلفنی و متنی به من احساس اضطراب می‌دهم بنابراین قبل از هر تماس تمامی نکاتی که نیاز به گفتنش هست و سوالاتی که ممکن است پیش بیاید را باید یادداشت و بارها مرور کنم. معاشرت با دیگران هم برای من همینگونه است قبل از صحبت گفته‌هایم را بارها و بارها در ذهنم مرور می‌کنم و اگر فردی ناگهان از من سوالی بپرسد که انتظارش را نداشته باشم و جوابی برایش اماده نکرده مضطرب و دچار تپش قلب می‌شوم و پس از آن خودم را بارها و بارها برای آن اتفاق سرزنش می‌کنم. مسئله‌ی دیگری که به شدت آزارم می‌دهد مسئله‌ی از شاخه‌ای به شاخه دیگر پریدن است. بر اساس گفته‌های خانواده‌ام به هیچ مسئله‌ای علاقه‌مند نیستم ولی مسئله این است که به مسائل زیادی علاقه‌مند هستم( گاهی وقتی به مسئله‌ای چه فیلم باشد چه کتاب یا خبری توجهم جلب شود بی وقفه راجع به آن صحبت می ‌کنم) ولی خیلی زود علاقه‌ام به مسائل را از دست می‌دهم برای همین هیچ وقت نتوانستم شغل و حرفه‌ای را برای خود انتخاب کنم در کنار این‌ها به ذهن سپردن مسائل برایم دشوار است مثلاً گاهی در حال خواندن کتابی اگر به صفحه‌ی قبلی که خوانده بودم بازگردم حس می‌کنم که اولین بار است که دارم این مطالب را می‌خوانم. این مسائل من را به شدت از دست خودم کلافه کرده لطفاً راهنمایی‌ام کنید.

سلام وقتتون بخیر دختر م 9 سال و نیم است و دچار ترس از خوردن غذا می باشد چون می ترسد که استفراغ کند و بعضی اوقات می گوید حالت تهوع دارد این حالت حدود سه ماه است که دچار شده و الان بیشتر شده است تاریخ های روی مواد غذایی را چک می کند و مدام می پرسد این غذا را خوردم این غذا یا خوراکی را می تونم بخورم و باهم مشکلی ندارد چکار کنم که مشکاش برطرف شود ممنون میشم مرا راهنمایی بفرمایید

سلام من 2سال برای افسردگی تحت درمانم و درحال حاضر وضعیتم خیلی خوب شده ولی همچنان لاموتریژن 100 و سرترالین 50 هر دو به صورت نصف روزانه مصرف میکنم قصد بارداری دارم آیا این دارو ها خطرناک هستن؟

سلام اقای دکتر. روز بخیر. من از اردیبهشت سال ۹۹ شروع به مصرف قرص سرترالین کردم برای درمان وسواس فکری شدید و افسردگی. از حدود دو سال قبل از آن، وسواس فکری من شدید شده بود اما برای رفتن نزد روانپزشک تردید داشتم. تا اینکه رفتم دکتر چون وسواس فکری من غیرقابل تحمل شده بود. حدود ۶ ماه روزانه ۲۰۰ میلی مصرف میکردم. دچار خشکی چشم شدم که دو تا چشم پزشک گفتن از عوارض سرترالینه. این مشکل کمی بهتر شده با استفاده از قطره. من چون نگران این خشکی چشم و خوابآلودگی بودم ۲۰۰ میلی رو به ۱۷۵ میلی تغییر دادم که تا الآن مشکل خاصی پیش نیومد. حدود سه چهار ماه هست که روزانه ۱۷۵ میلی مصرف میکنم. هیچ وقت دوزی رو فراموش نکردم تا اینکه دیشب شک کردم که ۱۲۵ میلی خوردم ( یعنی دو تا ۵۰ میلی و نصف یک ۵۰ میلی) یا همون ۱۷۵ میلی (یعنی سه تا ۵۰ میلی و نصف یک ۵۰ میلی). ساعت ۱ بامداد بود که تصمیم گرفتم ۵۰ میل دیگه بخورم چون ۹۹ درصد احتمال میدادم که یه ۵۰ میلی رو نخوردم. اما امروز صبح وسواس گرفتم که نکنه اون ۵۰ میلی اضافه بوده و دیروز به جای ۱۷۵ میلی ، ۲۲۵ میلی مصرف کردم.نگرانم خیلی. اگر اون یه ۵۰ میلی رو نمیخوردم (که در این صورت دیروز به جای ۱۷۵ میلی ، ۱۲۵ میلی مصرف کرده بودم) بهتر بود؟ یا اینکه مصرف اون یک میل کار درستی بود؟ ( با توجه به اینکه اگر این ۵۰ میلی اضافه بوده درواقع من به جای ۱۷۵ میلی، ۲۲۵ میلی خوردم). با تشکر فراوان

سلام، شوهرم با کوچکترین مسئله دچار اضطراب و بیقراری و گاهی عصبی میشه، در عصبانیتِ زیاد به خودش و وسایل آسیب میزنه و حرفهای خشونت امیز.وگاهی خیلی سریع عصبی میشن. منفی نگری و منفی گویی میکنن. هرچند وقت اتفاقات تلخ گذشته رو زنده و ناراحتی میکنن.مدیریت روابط با دیگران هم دچار مشکل و گاهی تندی یا دوری از همه رو ترجیح میدن.در هرچیز بدترین حالت تو ذهنشون میاد.این مسائل رو پدرشونم داراست.متشکرم راهنمایی بفرمائید.

من هنوز اجباری نرفتم چون مشکلات مالی و خانوادگی زیادی دارم و پرداخت نکردن حقوق سرباز هم قوز بالاقوزه از محیط های نظامی هم نفرت دارم بد ترین شرایط رو تحمل میکنم ولی این یه مورد رو نع به خاطرش دوبار کنکور دادم و فشار عصبی اش منو سیگاری کرده الان که دانشجو ام به هر راهی فکر میکنم از اینکه جوونیم داره به خاطر بی ارادگی یه عده برای به کار گرفتن شیوه به روز و شرعی تامین نیرو هدر میره ناراحتم بد تر از اون خیلی وقت ها فکر میکنم اگه نتونستم از کشور خارج بشم اگه سربازی اجباری اصلاح نشد و اونطوری میخواستم پیش نرفت خودکشی کنم چون به چیزی که میخواستم نرسیدم و جوونیم رو هم به پای اجباری از دست دادم زندگی بعد از اجباری برام معنی نداره. چی کار کنم چه راه حلی وجود داره کاش مسئولین یه کم به حرف ما جوونا گوش میکردن به خدا اگه اجباری برداشته بشه و شیوه دیگه جایگزین بشه همین امروز سیگار رو ترک میکنم همین امروز از تحصیل بی هدفم تو دانشگاه دولتی انصراف میدم همین امروز همون کاری رو که بهش علاقه دارم رو شروع میکنم از همین امروز به ازدواج فکر میکنم

سلام همسرم ۶ سال پیش با علایم خیره شدن به یک نقطه و ملچ و ملوچ کردن رفتیم دکتر با جواب نوار مغز و ام آر آی متوجه شدیم تشنج میکنه دکتر فنوباربیتال و کاربامازپین داد الان این ۶سال هر شب میخوره تو این ۲سال اخیر خیلی عصبی و پرخاشگر شده ، طوری که اگه خیلی عصبی بشه میزنه...ممکنه این پرخاشگریاش از عوارض قرصا باشه؟؟؟؟؟ بعد از اون یه باری که اونم به اصرار من رفت دکتر طی این ۶ سال اصلا دکتر نرفت برای چکاپ دوباره میگه من تا هر وقت زنده باشم همین قرصارو میخورم