سیتاکسا
سیتاکسا قرص خوراکی 20 mg
-
إسم الدواء
سیتاکسا
-
الإسم العام
CITALOPRAM TABLET ORAL 20 mg
-
أشكال الدوائية
قرص
-
طريقة الإستخدام
خوراکی
-
مالك رخصة العمل
سبحان دارو
-
مالك العلامة التجارية
سبحان دارو
-
مُنْتِج
سبحان دارو
-
تاريخ صلاحية الرخصة
1401/07/25
-
GTIN
-
IRC
-
العدد في العلبة
30 TABLET in 3 BLISTER PACK in 1 BOX
حفظ التعليق سیتاکسا
دواعي الإستخدام سیتاکسا قرص خوراکی 20 mg
- داروی سیتالوپرام برای درمان افسردگی استفاده می شود.
- این دارو سطح انرژی و احساس خوشی را بهبود می بخشد.
- سیتالوپرام به عنوان مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) شناخته می شود و با کمک به تعادل سروتونین (یک ماده طبیعی خاص در مغز) عمل می کند.
الأعراض الجانبية سیتاکسا قرص خوراکی 20 mg
- در صورت وجود بيماري هاي قلبي يا سكته اخير قلبي، نارسایی كبد، سابقه تشنج و نارسایی شدید كليه با احتياط فراوان تجويز شود.
- مصرف اين دارو در افراد با سن کمتر از 18 سال توصيه نمی شود.
برخی عوارضی که با مصرف سیتالوپرام ممکن است رخ دهند، عبارتند از:
- حالت تهوع
- خشکی دهان
- از دست دادن اشتها
- خستگی
- خواب آلودگی
- تعریق
- تاری دید
- خمیازه کشیدن
بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
تداخلات الأدوية سیتاکسا قرص خوراکی 20 mg
مصرف همزمان مهاركنندگان مونوآمين اكسيداز از جمله فورازوليدون، پروكاربازين و سلژيلين با سيتالوپرام میتواند عوارض خطرناك و مهلك در پي داشته باشد. بايد بين قطع مصرف يكي از دو دارو و شروع داروي ديگر حداقل 14روز فاصله باشد. مصرف سيتالوپرام با دارو هاي سروتونرژيك می تواند باعث بروز سندرم سروتونين و تشديد عوارض شود. سايمتيدين می تواند متابوليسم سيتالوپرام را كاهش دهد. مصرف سيتالوپرام با كلوزاپين باعث افزایش سطح خوني كلوزاپين مي شود و ممکن است خطر بروز حملات تشنجي را افزايش دهد.
آلية العمل سیتاکسا قرص خوراکی 20 mg
این دارو باعث مهار انتخابی بازجذب سرتونین در سلول های مغزی می گردد. این گروه از داروها با نام داروهای SSRIs شناخته می شوند.
توصيات مقترحة سیتاکسا قرص خوراکی 20 mg
- براي دستيابي به اثر ضدافسردگي دارو ممكن است تا 4 هفته زمان لازم باشد، بنا بر این بيمار نبايد داروي خود را قطع كند. در صورت برطرف شدن علائم بيماري نيز نبايد مصرف دارو را قطع نمود.
- از قطع مصرف ناگهاني دارو بايد خودداري كرد.
- به دليل احتمال بروز سرگيجه، اختلال در تصميم گيري، تفكر و مهارت هاي حركتي، تا مشخص شدن اثرات دارو هنگام رانندگي يا انجام كار هايي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
- بيماراني كه احتمال اقدام به خودكشي در آن ها وجود دارد، نبايد مقادير زياد دارو را به طور يك جا در اختيار داشته باشند.