بنزودیازپین

بنزودیازپین‌ها در درمان بی‌خوابی، آرامبخش، شل‌کننده عضلانی، اضطراب، حملات پانیک، صرع، محرومیت از الکل، یادزدودگی، خواب‌پریشی و غیره کاربرد دارند. بنزودیازپین‌ها بسته به سرعت اثر و نیمه‌عمر به انواع کوتاه‌اثر (مانند میدازولام و تریازولام)، متوسط اثر (مانند آلپرازولام، کلونازپام، تمازپام و لورازپام) و طولانی‌اثر (مانند دیازپام، فلورازپام و کلردیازپوکساید) تقسیم می‌شوند. این داروها اغلب متابولیسم کبدی دارند و به اشکال مختلفی مانند قرص، آمپول و حتی شیاف به کار می‌روند. به ندرت در ترکیب با سایر داروها مانند کلدینیوم سی استفاده می‌شوند.علاوه بر کاهش تشویش و اضطراب بنزودایزپین‌ها ممکن است با مقابله در برابر بی خوابی و از بین بردن حالت شبگردی در بیمار باعث بهبود کیفیت خواب نیز بشوند. این گروه از داروها همچنین برای درمان تشنج و ایجاد آرامش در افراد استفاده می‌شوندمکانیسم اثر ویرایش بنزودیازپین‌ها به عنوان آگونیست‌های گیرنده بنزودیازپین اثر کرده و باعث تسهیل ورود یا افزایش عمل گاما آمینوبوتیریک اسید شده و ورود یون کلر را به سلول‌ها افزایش می‌دهندبنزودیازپینها با کاهش تحریک‌پذیری نورونها یک اثر آرامبخش و تضعیف‌کننده بر فعالیت‌های مغزی دارند.