احتقان لگن

تقریبا یک سوم بانوان در طی زندگی خود دردهای لگنی را به درجاتی تجربه می کنند. یکی از شایع ترین علل دردهای لگنی در بین خانمهای زیر 45 سال با سابقه بارداری های مکرر ، سندرم احتقان لگنی یا همان سندرم کف لگن، واریس لگنی می باشد. درد های لگنی نیاز به بررسی دارند و از آنجاییکه در صورت مزمن شدن، روند عادی زندگی را مختل و دچار مشکل می کنند نمی توان نسبت به آنها بی توجه بود و از کنار آنها به سادگی گذشت. واریس لگنی به دردهای مزمن لگنی اطلاق می شود که به حالت مزمن و غیر دوره ای درآمده و بیش از 6 ماه از زمان احساس آنها و مشکلات توام با آن می گذرد. این سندرم در خانم هایی که بارداری نداشته اند به ندرت رخ می دهد و در نتیجه اتساع و بزرگ شدن وریدهای لگنی مرتبط به ناحیه رحم و تخمدان ها بروز می کند.مشخصه یک: درد در ناحیه لگن با بیش از 6 ماه دوام که این درد با ایستادن یا نشستن طولانی شدت می یابد و می تواند به حدی آزاردهنده باشد که باعث شود از کار وزندگی بی افتید و شما را مجبور به ماندن در رختخواب و استراحت کند.. مشخصه دو: معمولا صبح ها شدت این دردها کمتر است و بالعکس در ساعات آخر روز درد تشدید می شود. مشخصه سوم: در دوره قبل عادت ماهانه و یا در بارداری شدت این دردها بیشتر می شود. مشخصه چهار: پس از هر مرتبه بارداری این ناراحتی اوج می گیرد. مشخصه پنجم: دردهای مبهم در ناحیه ران، کشاله ران و ناحیه تناسلی و پایین لگن احساس می شوند این درد ها به خصوص در زمان ایستادن آزار دهنده می شود و معمولا با دراز کشیدن آرام می گیرد. مشخصه ششم: وجود رگهای طنابی و واریس در ران ، کشاله ران ، و رگهای ریز واریسی قسمت پشت ران نزدیک به باسن، روی پا نزدیک به ناحیه تناسلی و ناحیه تناسلی در افراد با درد لگنی هشداری به عنوان یک نشانه از واریس لگنی است. مشخصه هفتم: ابراز درد در زمان دفع ادرار و حرکات روده ای از دیگر نشانه های این سندرم است. مشخصه هشتم: مشکل و درد در زمان رابطه جنسی یا پس از نزدیکی