پارکینسون

بیماری پارکینسون (به انگلیسی: Parkinson’s Disease) یا PD، برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون (James Parkinson) در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراین نام این بیماری به او تعلق یافت.این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود. شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند. بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در غده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات می‌شود. علائم پارکینسون : پارکینسون بر اساس دو علامت یا بیشتر از چهار علامت اصلی بیماری مشخص می‌شود. 1. ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، 2. کندی حرکات، 3 سختی و خشک شدن دست و پا و بدن و 4. نداشتن تعادل این چهار علامت اصلی را تشکیل می‌دهند. در مراحل اولیه بیماری، ارتعاش اندام ملایم و معمولاً در یک طرف بدن وجود دارد و احتیاجی نیز به درمان ندارد اما با پیشرفت بیماری فردی که دست لرزان خود را در جیب یا پشت خود پنهان می‌کند یا چیزی را برای کنترل ارتعاش مدام در دست می‌گیرد، دیگر قادر به پنهان کردن لرزش‌های شدید اندام به ویژه به هنگامی که می‌خواهد تمرکز بیشتری به خود دهد نیست.

الأطباء پارکینسون

الدكتور منصوره کرمانی

الدكتور منصوره کرمانی

اخصائي النساء، التولید و العقم


الدكتور مهدی قاضی

الدكتور مهدی قاضی

اخصائي جراحة الكلی و المجاري البولية و التناسلية


الدكتور دیانا حسینی

الدكتور دیانا حسینی

اخصائي طب النساء و التولید -زمالة استشارية في علم الأورام النسائي


الدكتور آرش یزدان شناس

الدكتور آرش یزدان شناس

زمالة استشارية في طب القلب التدخلي و طب أمراض القلب لدی الکبار


یکی از گزینه های زیر را انتخاب نمایید