منی

منی مایع ترشحی از مجموعه غدد وزیکول سمینال ، غده پروستات و غدد پیازی میزراهیگُشناب یا منی که در زبان یونانی به آن اسپرما، در لاتین Semen و در انگلیسی به آن Semen یا Seminal fluid می‌گویند، یک شاره آلی است که در انسان از مجموع اسپرم و ترشحات مجاری آن، ترشحات پروستات و ترشحات غددی که در کنار ریشهٔ آلت مرد قرار دارند، ساخته شده‌است. این مایع از اندام‌های جنسی مردانهٔ انسان (بیضه) یا جانوران هرمافرودیت ترشح می‌شود و می‌تواند با تخمک جنس ماده فرایند لقاح را برقرار کند. این ترشحات دربردارندهٔ پروتئازها، آنزیم‌ها و مواد قندی مانند فراکتوز است که برای تغذیه و ادامهٔ حیات سلول‌های اسپرم مورد نیازند. همچنین این مواد محیطی را برای سلول‌های اسپرم فراهم می‌کنند که آن‌ها بتوانند درون آن جابه‌جا شوند یا به عبارت دیگر شنا کنند (swim). بوی خاصی که از آب منی متصاعد می‌شود، به سبب همین ترکیبات است.[نیازمند منبع]به سبب فروکتوز موجود در آن، این ترکیب شیرین مزه است و بویی شبیه به کلر دارد. تولید اسپرماتوزوم (منی) توقفی ندارد. امّا در عضو کوچک بالای هر بیضه و مجاری اسپرم (اپیدیدیم) جمع می‌شود و ممکن است تا ماه‌ها همان‌جا بماند بدون آنکه قدرت باروری خود را کاملاً از دست بدهد و تنها با انجام نزدیکی، خود ارضائی یا احتلام در خواب به بیرون از بدن منتقل می‌شوند.منی سالم دارای ۱۲۰ تا ۶۰۰ میلیون اسپرم در هر نوبت انزال است. گزارشی از سازمان بهداشت جهانی که در سال ۱۹۹۲ منتشر شد، می‌گوید که به‌طور معمول منی در انسان حجم ۲ میلی‌لیتر و pH برابر با ۷٫۲ تا ۸ دارد. غلظت اسپرم در آن ۲۰×۱۰۶ اسپرم در هر میلی‌لیتر (گاهی بیش از این مقدار) و شمار اسپرم‌ها ۴۰×۱۰۶ اسپرم در هر انزال است (گاهی بیش از این مقدار)